Hmm..matagal tagal din akong nawala noh..haha..


naging maganda,naging bangungot yung mga nangyare sakin nitong mga nakaraang araw..


pero pipilitin ko pa ring ikwento lahat...


umpisahan na natin..




Napasali ako sa Food carving competition na annually ginagawa sa school namin..
sayang di kami nanalo..pero maganda experience pa rin yun kasi ngayon alam na namin kung anong gagwin next time...


Nagkaroon na naman ng bagong salta sa bahay...isang makulet at matabang Chow Chow na binili ng tita ko sa halagang 900 pesos..(pinilit ko kasi!)..haha


at masayang masaya ako ngayon kasi yung lumipas kong kaibigan kinakausap na ako ulit..


medyo nalito at naguluhan  din ako dati sa ginawa niyang pag iwas sakin..ni wala nga akong ideya kung bakit bigla siyang nagbago ng ganun eh...


pinilit ko siyang lapitan at kausapin dati..hanggang sumuko na lang ako at umiyak...


pag naalala ko yun na rerealize kong may kapit na rin pala siya sa puso ko kahit papaano..


ang hirap nga talagang magpaalam sa taong kung hindi ka talaga handang magpaalam ng lubos..


simula ng maging ganun siya..natuto na rin akong umiwas...kahit na masakit..at paminsan minsan rin..naalala ko yung kwentuhan namin at masayang halakhakan habang break sa school...


medyo nagtagal tagal nakasanayan ko na na hindi siya kasama at nakakausap...tumamlay ang buhay ko bilang istudyante sa school..sila lang kasi ng bestfriend niya ang tinuturing kong totoong kaibigan dun eh...


madalas nila akong hingan ng pieces of advice....at tanungin ng mga out of this world..basta ang wiweirdo nila magsalita...


kada words ata na sabihin ko pinupuri na nila ako..di ko rin alam...


marami daw akong katangian na wala sa ibang babae na kakilala nila...ngumingiti na lang ako..


basta't ang alam ko..."ako 'to eh..wala namang kakaiba sa sinasabi at ginagawa ko ah!"..
pero di na ako tumututol..pananaw nila yun sakin eh...pero masaya na rin ako at nakilala ko sila sa pagpasok ko sa kolehiyo na yun..



pero isang araw nga bigla na lang naging ganun...biglaan ang pag iwas..biglaan din ang pagbabago..
maraming tanong ang gumulo sa isip ko nun...nung sabihin niyang "ang panget tingnan kasi eh.."..yun lang..wala na siyang ibang nasabi..at nung tinanong ko naman yung bestfriend niya.." masyado lang daw siyang umasa"..sabi niya...naiyak ako sa paghahanap ng maaring sagot sa mga katagang yun...


Nasanay na ako nun na hindi sila nakakausap..at nag iiwasan sa twing magkakasalubong...ang awkward nun para sakin..kasi kahit anung gawin namin..magkikita at magkikita pa rin kami sa liit ng campus sa School namin..


mga ilang araw ng ganun siya sa akin...nag cchat pa ako sa fb sa kanya saying.."halow po..^_^"..pero wala akong natatanggap na reply galing sa kanya..dissapointed ako oo..


Pero kahapon..nung makita ko siyang naka Online..Nag chat ako...at di ko na inaasahan na sasagutin niya ako...basta ang sa akin lang ma greet ko siya kahit di na niya ako pansinin..and to my surprise..nagreply nga sya at may smiley..sobrang saya ko nun..


Nag sorry siya sakin at nagpaliwanag dahil sa ginawa niya..naging mahina lang daw siya at kasalanan niya na nakinig siya sa sinasabi ng iba tungkol sa kung anong namamagitan sa aming dalawa....


maraming tao kasi ngayon..makikitid ang utak...di ko rin alam kung sa edad nila eh nag iisip pa ba sila...naiinis lang ako kasi..dahil sa sinasabi ng ibang tao kailangan naming magkaganoon...




masaya ako at nagbabalik na naman yung dati naming pagkakaibigan...nagsisimula ng panibago..at sana hindi na ulit maulit yung nagyare dati....


grabe~!..ilang buwan din na walang pansinan yun ah..walang kibuan at walang pakialamanan...


december nangyari yun..at ngayon lang kami ulit nagkausap..mahigit 3 months din..Pero thank God...bumabalik na kami sa dati..


Maraming bagay rin ang nagbukas sa pananaw ko
Masakit mawalan ng isang totoong kaibigan at mahirap kalimutan ang mga masasayang alaala na simpleng nabubuo sa simpleng kwentuhan niyo lang...




*Magpasalamat kayo sa mga kaibigan ninyo dahil binibigyan nila ng saysay ang buhay ninyo sito sa mundong ibabaw*

Alam mo yung pakiramdam na...yung kasalanan mo kahapon .. naalala pa nila..

sesermonan ka..kulang na nga lang madurog ka sa kinatatayuan mo eh..


yung maliit na kasalanan na yun..pinalalaki pa..at di lang 'yon..
nauungkat na rin pati yung mga maling bagay na nagawa mo dati..SAKLAP di ba?..


BADTRIP:


>eto yung gumising ka ng maaga at maiwanan ng mga kaklase mo sa NSTP Program ninyo...
maglakad sa highway ng hindi alam ang patutunguhan..at malamang ang layo ng lugar na nilakad mo..sa lugar na pinuntahan nila..kasabay pa nito yung mainit na panahon dala ng nalalapit na summer..BWISIT LANG DI BA?


>pag uwi mo sa bahay..binungangaan ka ng tita mo kasi may isang madaldal na bata na nagsabi nakita ka niyang OL sa FB..ang masaklap..pinagkalat pa niya..ANG SAYA DI BA?.




hayzz..buhay nga naman...gumulong at magulungan..


kahapon ang saya mo..bukas kaya ano na?.


life is full of unexpected scenes....tutut tutut tutut!




>isang linngo ka ng puyat at pagod tapos puro masasakit na salita pa maririnig mo sa dahilan ng sobrang pagod mo..



alam mo yung pakiramdam na uuwi ka sa bahay galing sa maghapong klase na minsan inaabot ng anim na oras isang subject lang..


yung tipong pagod na ang isip mo sa iskwela papagurin pa katawan mo sa kakagawa..at maririndi ka naman sa kakabunganga..


minsan nga napapabuntong hininga ka na lang kasi..


alam mo kung san pupunta ang usapan kapag may nasabi kang hindi maganda sa kanila at madudugtungan na naman ang mahabang diskusyon ninyong dalawa..


mas mabuti ng manahimik ka...kumbaga surviving techique mo na yun..survival of the fittest na kasi ngayon ang labanan...at kung kaya mo pang tumawa..gawin mo na habang kaya mo pa..(HAHAHAH)..




minsan kakaunti na lang sa mga tao ang nakaka appreciate ng pagitan ng segundo sa pagkatapos ng isang malalim na paghinga..




sobra na ako sa stress...dito na nga lang ako nakakapaglabas ng hinaing at daing eh..




minsan din kasi..kelangan mo rin magtago para sa sarili mo...


tama na yung manahimik ka para sa ikatatahimik ng mundo mo...


mas maganda na rin na manahimik ka kasi ...mas marami kang naiintindihang bagay sa simpleng pagmamatyag at simpleng pakikinig lang..




mas magandang manahimik ka at mag isip isip ...ng mga bagay na dating gumugulo sa isip mo ngayon ...
....mag isip ng stratehiya para sa ikaunlad ng buhay mo sa kinabukasan..


(medyo napapansin ko lang..masyado na pala akong napapalalim dito..-_-)..ang adik ko lang..pasensiya na...






sa ngayon tinatanggap ko na muna yung katwiran nila na..




"Ikaw rin naman makikinabang sa mga pagbubunganga ko sayo eh.."


"Pag tumanda ka at least maalala mong..ay tama pala si ganito ganyan!.."


"Ikaw rin naman mag aani nito pagtanda mo eh.."


"malaki ka na..alam mo na dapat kung anong dapat gawin eh..hindi yung kelangan mo pang pukpukin para kumilos ka."





at kung ano anung klaseng mura pa..-_-..kasama yan lahat!...mapa ibang lengwahe pa yan at mapa ingles!




*sigh*


minsan napapaisip na lang ako..sobrang laki na ba ng kasalanan ko..


di ba nila kayang intindihin na TAO AKO AT HINDI ROBOT!..


kaya ko na ang sarili ko...matanda na ako eh..


tao lang din ako..may katawang lupa at may karapatang magreklamo..


reklamo?!..ni hindi nga sila nakakarinig sakin nian eh..


ni hindi nga ako nagbubuhos ng sama ng loob sa kung kaninomang kasamahan ko sa bahay eh..


nanahimik ako..at magsusulat sa papel hanggang ang mga puting bahagi maging itim..




mayroon lang akong simpleng hiling..




SANA MAY KARAPATAN DIN AKO KATULAD NG MGA LAGALAG NA BATANG NAKIKITA KO..:(

hindi madali magmahal..napatunayan ko na yan..



nandiyan na yung magmuka kang tanga kahit alam mong wala na talagang pag-asa..
nandiyan na yung nasasaktan ka na nga..sige ka pa rin..mahal mo kasi..
nandiyan na yung maging manhid ka..dahil nga minsan...nasakatan ka na ng sobra
nandiyan na yung gumawa ka ng isang maling desisyon dahil sa mga kaganapan sa buahy na di mo maiiwasan..




di mo kayang pagsabayin lahat lahat sa buhay mo..


"it all takes time para sa lahat"....may tamang panahon para sa lahat..


may tamang panahon para sa pag ibig..para sa pagmamahal...


minsan nga ang pag ibig dumarating yan ng hindi mo inaasahan..
ang masaklap pa nito sa maling panahon pa siya napdpad sayo..


"LOVE WILL FIND IT'S WAY IF LOVERS ARE TRULY MEANT TO BE"


yung akin nadadaan daanan ko nga lang eh..pero masasabi kong NAKARESERVED ako para sa kanya..




mas mabuti ng magkakilala muna kayo ng mabuti..at hintayin ung tamang panahon na masasabi niyo ng..


"this is the right time for us!"...kesa naman magsakitan kayo sa huli dahil na-realize ninyong hindi pa kayo handa..at mapakanta na lang ng.."we had a right love at the wrong time".haha..


may pinaghuhugutan kasi ako...
minsan na akong nagmahal..
minsan ng nagtiwala...
at minsan na ring nasaktan..
tao lang din naman ako..at tanggap ko na may mga pagkukulang  ako..
HINDI AKO PERPEKTO..


at isa lang ang masasabi ko..
natuto na ako..




"AYOKONG MAKASAKIT AT AYAW KO RING MASAKTAN"


pero eto na naman ako...sabi ko nga di ako perpekto..




nagkamali na naman ako sa desisyong ginawa ko..


sa ngayon amy nagmamahal sa akin at may mahal naman akong iba..


"love triangle" kumbaga.....it's hard..


pag naiisip ko ung taong mahal ko..in an instant bigla bigla ring pumapasok ung isa na yon na nagmamahal sakin..


nalilito ako..ay mali..basta..naguguluhan ako sa kung anong mangyayari pag sinunod ko ang puso ko..




at heto ako..coming up with a solution na hindi ko sigurado kung maganda ang resulta..




basta magmamahal na lang ako na inuuna ang utak kesa puso..


yun na lang..as i have said..ayoko nga makasakit..


marami ng gumugulo sa utak ko ngayon ..at gusto kong isa-isahin ko na muna silang lahat...


pag naiisip ko silang dalawa...naiisip ko.."eto na ba ako ngayon..yung mga ayw ko dati..nagagawa ko na ngayon..".


ako na pala mismo ang sumisira sa mga pangako ko sa sarili ko..


KUNG PWEDE NGA LANG WAG NA MAGMAHAL EH...


marami na akong ginawa dati...para makaiwas lang dito..pero ANONG MAGAGAWA KO!


TAO LANG AKO...marunong magmahal at masaktan..
napag aaralan lahat ng bagay...sabi nila..


Sabi ng nakararami..matalino akong babae...pero baket ang pag aralang wag na muna magmahal...napaka hirap para sakin.


.
wala na akong magagawa..
sabi nga sa isang quotation..


"IN LIFE, SUBSTITUTE THE EXPECTATION TO ACCEPTION"

Hay naku..hindi ko tuloy maumpisahan tong blog ko..

dami nagyare eh..saka dami rin gustong isulat hehe..

by the way!..heto na nga eh..uumpisahan ko na..^_^





from Mr.Talavera;

binigyan ng Diyos ang tao ng POWER TO CHOOSE... pero bakit hindi ibinigay satin ang karapatan na mamili ng magulang....? mamili ng kapatid? mamili ng anak.... ?



ang masasagot ko lang po jan sir ay...

hmmm..siguro un po ay tinatawag naten na FATE(yan na lang ang gamitin nating term..kahet ndi ako naniniwala sa tadhana..maybe a part of it..hehe)



sa inyo na rin po nanggaling...we have power to choose..pero wala tayong karapatan mamili..as we said..."karapatan"..





we dont have all the rights para makapamili ng mga magulang,kapatid.at anak...hmm..isipin na lang natin ...KUNG SI GOD KAYA TANUNGIN NATIN NG GANYAN NA NASA KATAWANG MORTAL DIN SIYA..baka magulat tayo sa sagot niya NA .."kung papipiliin ako ng mga magiging anak..sa tingin niyo pipiliin ko kayo?"..



ang sakit di ba?..siguro kung naging panaginip ko yan..maiiyak ako..pramis!



muli..salamat sir nel sa topic na ibinigay nio..^_^...





..............................._______________________________................



                                  maiba tayo..



ayun!..pinilit kong mairaos tong blog ko ngayon ..kahet na badtrip na badtrip ako..





simula sa mga kasama ko sa bahay...sa mga kagrupo ko sa MgaEpal.com at sa isang bastos na chatter na naligaw sa c2c chatbox namin sa fb...



btw..hanggang diyan na lang muna siya sa ngaun..hehe..mahirap na..basta nag masasabi ko.."May God Bless All The MANYAKS In The World!"..un lang..hehe





at credits na rin pala kay Kuya Meps...na nag ayos at nagpaganda sa page ng blog ko..BILIB AKO SAYO KUYA MEPS!..artist ka nga..hehe..



kay penguin na sinabing bukas ay may ipapasa siyang munting contribution para sa aking blog dito..hehe..salamat sayo..



kay pusa..na walang sawang nagpapangawit ng panga ko kakatawa at pagbibigay ng walang hanggang kasakitan ng tiyan kakatawa..BILIB AKO SA WHISKERS MO...MALA IMPUY!..hahhaha..salamat kuya Lloyd.^_^...pampa good vibes ka ng araw..hehe..





sila lang naman ang mga nakikita kong highlight sa MgaEpal.com na naging mga kakulitan ko rin sa halos mag iisang taon ko na dun.^_^.(wala pa pala.hahaha!)..





at yung the rest..salamat sa inyo at nakadaupang chat ko kayo!...hahaha..^_^...APIR!